ENCYLISTIAE Coronae

ENCYLISTIAE Coronae

seu Cylistae, memoratae Polluci l. 7. c. 30. Paschalio videntur dictae, quod εν κυκλίων, rebus orbiculatis, et velut ad volubilitatem rotundatis, constarent, pomis viz. et fructibus duricusculis, quibus factum, ut possent κυλίεςθαι ςτρεφόμενοι, volvi, cum impellerentur, ut ait Eustathius Odyss. ε. Appuleius certe l. 11. Individuo nexu corona totis floribus, totisque constructa pomis adhaerebat. Atque sic ab herbaceis et foliaceis cotonis fuerint distinctae. Folia tamen ficus, ob scabritiem, in iisdem videntur locum habuisse, idque singulari exemplo, fortasse imitatione eius coronae, quam Bacchus sibi fecisse dicitur e foliis ficulneis, cum triumphavit insidens currui, quem leones trahebant, Aristoph. Equit. Neque tamen in hoc tantum nectebantur ut volverentur, sed potius, ut suspenderentur, ob pulchritudinem omnibus visendae. Id quod scire licet, e loco Alexis in Scirone, ὥπερ κύλιςτος ςτέφανος αἰωρούμενος, ut corona cylista suspensa. Cuiusmodi coronam e prunis maturis constantem, in Stadio, Athletae cuidam obtigisse, memorat Hipponax apud Athen. l. 2. etc. Vide C. Paschal. Coronar. l. 1. c. 13.